دیگر از آن همه شیطنت و شلوغی خبری نیست…

آن قدر به خاطر ضربدرهای جلوی اسمم چوب روزگار را خوردم که تبدیل

شدم به ساکت ترین شاگرد کلاس زندگی!

کوچکتر باشد یا بزرگتر ، چه فرقی میکند؟؟

باید آنقدر آدم باشد که ..

پای حرفش بماند تا به آرامش برسی !!

وگرنه...

هر نا اهلی،

بوی گند  " دوستت دارم " های الکی میدهد.

پرم از دلتنگی!!

ترجیح مــےבهم همــﮧ را غریبــﮧ صـבا کنم.! 

تا وقتــے از پشت خنجر میزننـב...

با خوבم بگویم...........

بـے خیال..!

از غریبــﮧ بیش از ایـטּ انتظارے نیست...!!

 ساده بگویم ...

  صدای نفسهایت را کم آورده ام ...!

دلم پرمیکشد برایت 
ازاینجا
که با یادت سردرگریبانم 
تا آنجا
 که با دلت هم آغوشم
دلم پرمیکشد برایت
 ثانیه ها را میشمارم 
تا وقت دیدار
دلم پرمیکشد برایت

به تو که فکر می کنم

بی اختیار

به حماقت خود لبخند می زنم

سیاه لشکری بودم

در عشق تو

و فکر می کردم بازیگر نقش اولم ...

افسوس...

بد ترین حالت ممکن اینه که
وقتی باهاش قهری پیامک میاد
همه تن و بدنت میلرزه چون فکر میکنی اوونه
بعد که میبینی اون نیست 
خیلی داغون میشی
ولی غرور لعنت و حرفایی که ازش شنیدی روز آخر
اجازه نمیده بهش زنگ بزنی
منتظری اون اول بیاد سمتت
اونم نمیاد
توام نمیری

یه رابطه توو اوجش به همین راحتی تموم میشه.....!

پاییز بمان... کجا می روی؟

من هنوز دلتنگم

هنوز دستهایش را نگرفته ام

پاییز بمان...

قول داده بود... تا تو نرفته ای برگردد

قول داده بود... زردی برگها را

زیر پایمان حس کنیم

پاییز بمان... وقت رفتن نیست

من هنوز نگفته ام دوستش دارم!

پاییز بمان... زمستان که بیاید و

گرمِ دستانش نباشد

سرما امانم نمی دهد

پاییز بمان... هنوز بر نگشته است

هنوز جایش خالیست... هنوز منتظرم

پاییز بمان... می ترسم تا ابد در زمستان دفن شوم...

با تو از عشق می گفتم

از پـشیمانی

و از اینكه فرصتی دوباره هست یا نه؟!...

در جواب صدایی بی وقفه می گفت: 

"دستگاه مشترك مورد نظر خاموش می باشد!!!"

سرخوشآنــــَ ـﮧ مَے خُنـدمـ ، شوخے مے کنمــ و تــو نمیدانے

چقـدر سختـ آستـ 

احساسـ خفگے کردטּ پشـــت ایـن نقابِــ لعنتــے!

بَدتریـــن دَرد ، مُــردَن نیست

دل بَــستن به کسیــه که

سهم تو نیستـــ...

شوخی ِ بــدی با من کرد

خــدا

با آفرینـش تـو...

 ڪاشـــــ فقط بوבـے

وقتـے بغض مـےڪرבم!

بغلم مـےڪرבـے و مـےگفتـے...

ببینمـــــ چشمـــــاتو

منـــــو نگاه کـטּ...

اگه گریـ ـہ کنـے قهـــــر مـےڪنم میرمـــــا!!

همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره

همین که نپرسه چجوری روزا رو به شب میرسونی

... ... همین که کار و زندگی رو بهونه میکنه

دیگر نه مشترک هستی نه مورد نظر.